Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qıraq ortay . qırağ ortay. miyana. miyanə.

qıraq . qırağ. 1. qılağ. kişmir. kişmat. kişmit. keşmir. keşmat. keşmit. çəkmir. çəkmit. çəkmat. könd. çönd. dönd. istək. kös. köğs. köğüs. köks. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. qoştax. sağlıq. 1. qılağ. neşə. 1. qıranğ. qıran. kərənğ. > kənar. kəran. qıyı. qol. yan. yant. - yolun qıranğın tut ged. 1. qarqa, qurbağa səsin anlatır.

qıraqan . qırağan. boğaz. utuc. yutuc. gədik.

qıraqat . kərəvət. kıravat. qıryat. qırvat. 1. nərsənin üstünə örtük kimi gərili qoyulan parça. 1. sofa. açılıb bükülən bobl döşək.

qıraqı . qırağı.

qıraqı . qırağı. 1. ucu çəngəlli, uzun saplı baxca arıtma aracı. 1. donmuş çiğ, şeh, nəm, nəmiş, şəbnəm. incə buz qatı. kəvsərə. koraq. koruq. qarqıra. qığış. qırağı. qırav. qıravı. qıcı. qırca. qırcı. qırıc. qırçap. qırımsa. qırçam. qırımas. qırmısa. qıro. qırov. qora. qoraq. qoruq. 1. qırağda qalmış, qırov vurmuş, çalmış. geri qalmış. böyüməmiş. - bu il əkinlər, susuzluqdan qırağı qaldı.

qıraqlamaq . 1. nərsəni seçib ayırmaq. yanlamaq. 1. nərsənin qıraqın işləmək. - çörək qıraqlamaq: 1. qıraqların iyi pişirmək. 1. çörəyin qıraqların ayırmaq. 1. nərsənin qırağın kəsmək, arıtlamaq. - ağac qıraqlamaq: ağacın artıq budaqların arıtlamaq. qərəsləmək. qıraslamaq. - parça, gön qıraqlamaq. 1. nərsənin qırağın tikmək. 1. nərsiyə qırağ tikmək, qoymaq.