Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qıran . dağ ətəyi.

qıran . giran. ağır.

qiran . giran. girən. sulumsuz. xoşa gəlməz. xoşa gedməz. qatı. ağır. ağrıdan. ağrıdıcı. əsgik. əsgidici. - mənə çox çox girən gəlir.

qıran . qara sav, sorağ, xəbər.

qıran . qıranğ. 1. qır. sınır. mərz. 1. gözalan. göy cızığı. ortalıq. üfüq. - ortalıq aydınlanınca yola düşdülər. - qırana baxdıqca göz işləyər, ac qarın, gəmik tapsa dişləyər. - qorxaq qıranda bulut görmüş, evdə islanmış. 1. iki, neçə nərsənin aralığı, oranı, hidudu. - gözləyin qıranlarızı aşmayasız. - ölkə qarışmış, heç nədə qıranğ qalmamış. 1. qıraç topraq. əkilməsi üçün sürülüb daranması gərəkən tarla. - qıran görməmiş topraq istər, arı görməmiş bal. 1. bir yerin çevrəsindən keçən yol. qolan. kolan. quşam. kəmərbənd. kəmərbət. - böyük kəndlərdə (şəhərlərdə). qıranların olması qaçınılmazdır. - beş yollu qıran. - şəhəri görmək istəməsəz qıranla gedin. 1. dağlıq yerlərdə, dərə təpə keçib aşan çığır, yol. - qar üzərində qıran açan çavuşllar. 1. giran. ağır basan. 1. yan yana uzanan, sarğan nərsələrin arasında qalan bağır, şırıq, yer, açıqlıq. qoşat. (< kov). 1. dağ sırtı, ətəyi. yamac. 1. təpə. köbər. 1. bayır. qırqı. çöl. 1. ölət. afət. 1. çövrə. çevrə. yörə. qısnaq. qasnaq. qoşantı. qoşanıt. qondaraş. qondarac. qondarış. qondarıc. qoydaraş. qoydarac. qoydarış. qoydarıc. qoyum. qonum. quşaq. mühit. şərayit. 1. qınaq. qınıq. kənar. kəran. qıyı. qıraq. uc. 1. qır. xırda. qıttır. qıttıq. qırtıq. qır. qısılca. qırşda. qırşad. qırışda. qırışad. qımıcıq. qımıq. qındıq. qını. kiçik. köçək. köçük. kövçək. kövçük. qırtca. qıtca. kərdil. 1. yar yoldaş. sağdıc. sağdış. - qıranğların gəlmiş səni çağırır. - qıranğların qırılası, səni nə günə qoydular. 1. qamışlıq. sazlıq. qazıqlıq. kovalıq. qındıralıq. 1. qıldıqsız. kötük. əxlaqsız. qursuz. görsüz. qırpadaq. yonulmamış. yontulmamış. oğursuz. öğürsüz. oyursuz. yarıtız. yoz. ədəbsiz. kösnük. körnük. kornuq. nəzakətsiz. tərbiyəsiz. 1. qabağ. qarşı. qarşı yan. 1. yaxın. tutşı. tutşu. tutsu. tuştu. tuşsu. 1. giran. ağır çəkic, qaqıc. güpün. güp. güpban. qopban. kopban. balqoz. balyoz. 1. qırqı. topraq. - bu yavuz qıranlı tarlada əkin bitməz, 1. dağlıq yerlərdə olan düzəngahlıq. onğaylıq. onqaylıq. yonqaylıq. yalabıqlıq. 1. təpə. köbər.
- qıranlıq: yaxınlıq. yaxlaşıqlıq. çatraq. çahra. çatraq. iki nərsənin qırışdığı, çatışdığı, kəsişdiyi yer.
- qırana girmə: 1. qıran qırana: (savaş). qırana girmə. qırıcasına. acımazınca. yenişənə, öldürənə dək. 1. qıt bulunmaq.
- qıran girmək: qıran düşmək: öldürücü, qıran kəsəl yoluğmaq. - toyuqa qıran girdi.
- qıran girəsicə: qıran quylası: qıranlıq. qırannıq. (ilənc). qırılası. qırılasıca. gəbərsi. gəbərsicə. öləsi. öləsicə. - bu qıran girəsicələr genə gəldilər.