Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qırçaq . qırçağ. cırçağ. qırpac. qırbaç qırçap. haça. aça. açaq. açab. - iki haça, bir çubuq, örtüyü gər, yorqan döşək bir uçuq: (uçuq: uçaq. cənnət). ev, yaşam qurmağı qalay tutan, görən kimsə.

qırçal . qırçan. qırçıl. qırçav. qırça. qırçava. qırçov. qırço. qırqın. qırıl.

qırçal . qırçan. qırçıl. qırçav. qırça. qırçava. qırçov. qırço. qırqın. qırıl. 1. qırqıl. qır düşmüş saç. 1. kirşə. soğuqdan buğ saqqala, heyvan tüklərinə, bitgi yapraqları, dallarına düşən buz. 1. qılçal. qılçan. qılçıl. qılçav. qılçava. qılçov. qıldan yapılan nərsə. - qılçav geyim çox gedir. 1. yarım yamalaq. 1. bir bitginin yeni çıxan tikənlərindən əldən edilən saqqızın patlaması üçün işlənən öz, maddə. - qadınlar qırçan toplamağa geddilər. 1. tikən ucu. 1. yeməkdən, nərsədən arda qalan qırıq töküntü, artıq. 1. qıyaq. qıraq. qırıq. sınğın. singin. usğun. üzgün. tutuğ. ötgün. bitgin. yorqun.((ərişgin çözgün. çözügün. üzgün. dağqın. solqun. durqun. qoşsuz. ruhsuz. üzgün. məhzun. qatı. ağır. yorqun. usmuş. usanmış. qıyaq. qıraq. qırıq. kəngirik: yorqun. qıyaq. qıraq. qırıq. . kəsik. yorqun. qıyaq. qıraq. qırıq. qırqınc. qırqıc. qırqış. əzgin. yorqun. qıyaq. qıraq. qırıq. - işləməkdən qırqınc düşmüş. qıyaq. qıraq. qırıq. yorqun. qorqür . korkür. korküt. çorkür. çorküt. yorqun. sürnük. bitgin. halsız. əldən düşmüş. - bu uşağ məni lap korküt elədi.