Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qiritmək . giritmək. kiritmək. kititmək.

qırıv . 1. yerə yatıb, korlanmış əkin, göy. 1. taxıl töküntünsü yığma işi. - apdallar qırıva geddilər.

qırıv . giriv. giliv. qınıv. qınaq. qıynaq. 1. qınama. qıynama. qınayış. qıynayış. qınqayış. qıyqayış. qınqac. qıyqac. şəmatət. məlamət. tə'nə. təqbih. məlamət. sər kuft. qaxın. qaqınc. ilənc. taxınc. çaqqış. çağınc. sər zəniş. 1. çəngəl. çənqal. qayma qayır. qaymaq. qayım. qayıq. qatım. qatma. qatıq. qatalaq. köndər. çöndər. 1. dövəni boyunduğa bağlayan ucu qıvrıq ağac.

qiriv . giriv. kərəv. kərvə. yarıq. gərdənə. əqəbə.

qırıv . qılıv. qılıf. qınıf. gilif. giliv. bir yerdən, duvar altından keçən su yolu. - otlar qılıfın gözün tutub, su keçmir.

qırıv . qırav. çanqıl.

qırıvacan kəsilmək . pozulub, əzilib, dağılmaq.

qırıvacan . pozqun, əzgin, acınacaq durum. - uşaqlar kəsəllənib, qırıvacan olub yatırlar. - qıtlıq, quraqlıq malqaranı qırıvacan edmiş.

qırıvacanlamaq . qırıvacatmaq. pozqutmaq. pozmaq. əzgitmək. əzmək. qırmaq.

qırıvlamaq . qırmaq. altüst edmək.

qırız . əngəli, çanqılı, daşı qaldırılmış, əzilmiş nərsə, yer, soru.

qırız . qırıs. kiçik qab, küp.