Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qolban . qolçan. 1. kəsilmiş ağac kötüyündən cücərən zuğ, sürgün, qurç. 1. ağacın uc budaqları, dalları. 1. ələ gələn uzun saç. - qolçan yolub əlinə vermiş.

qolbanlamaq . qolballanmaq. qolçanlamaq. qolçallanmaq. 1. kəsilmiş ağac kötüyündən zuğ, sürgünlə cücərmək. gövərmək. göğərmək. göyərmək. 1. ağac, nərsə budaqlanmaq, dallanmaq. 1. saçın uzanması.

qolbaşı . 1. bir qolun, şö'bənin başı. 1. bir quruhun, timin, bölümün başı.

qolbazı . əlbazı. əl yassılıqda, qalınlıqda olan yapraq, varaq, vərəq.

qolçaq . 1. qopcaq. qoltut. əlcik. qılp. dəsgirə. 1. qoltax. qola keçirilən, taxılan nərsə.

qolçaq . dirsəkdən bükülürkən qolda ortaya çıxan bucaq.

qolçaq . qoluçaq. qolcuq. qolçuq. geyimin qol bölümün kirlənməməsi üçün biləkdəndən dirsəyə dək keçirilən qolluq.

qolçat . qolçıt. qolqut. qolquc. qolıt. qolut. qoluc. fincan.

qolçomaq . quldur. yoğuq. saldırqan. sıx sıx qaba gücə başvuran. qanqıster. qolxan. külxanbəyi. boynu yoğun. lotu.