qonaq . qonğaq. qovaq. quvaq. quvanğ. 1. saçda, dəridə olan kəpək. 1. dəridə oluşan, yer yer qopan, soyulan incə qabığ. 1. bir yaradan, kəsəldən, dəridə qalan iz, çopurluq. 1. noxud, buğda kimilərin qabıqları, qabıqlarının oğuğu.
qonaq . qonğaq. yam. mənzil. - qonağ çəkmək: kimsəni sırayla qonağ saxlamaq
qonaq . qonuq. nərsəni çevrələyən, içinə alan qab, qabıq.
qonaqçı . toplu yolçuluqlarda öndən gedib qonalqanı (qonağ yerin) quşatan kimsə.