Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qopcamaq . qopcalamaq. kitləmək. qıfıllamaq.

qopcasız . iradəsiz.

qopcıq . yel, yağmur, dolu vurmaqla tökülmüş yemiş.

qopcın . qopcun. salğın. kibarca. kibaryana. 1. qurmayca. qurmayıc. kövrəc. incinik. görgiləc. görgüləc. arısuc. arsuc. arqutuc. nəfiscə. nəfisyana. zərifcə. zərifyana.

qopçurutmaq . vergi, xirac bağlamaq.

qopdur! . qozdur!. durğuz!.

qopıl . qopuq. küçə uşağı. salma. sürsük. darqaşayırd.
- qopuq alayı: gədə, darqaşayırd, işsiz gücsüzlər, salasürlər topluluğu.

qopqolay . çox qolay, hasat, rahat.

qoplamaq . atlamaq.

qoplanmaq . koplanmaq. sişmək. - başı dəğmiş duvara koplanmış.

qoplu . qopuq. qazıq. 1. nərsənin yanından, ağzından bir tikəsi qopmuş. qırılmış dişli arac. ağzı gədikli piçaq. 1. əksik. naqis.

qopmaq . 1. qırılmaq. parçalanmaq. sınmaq. 1. bətər, gücün ağrımaq, incimək, sancımaq. - ürəyim qopdu. 1. yerindən oynamaq, cabıya düşmək. 1. ayrılmaq. dalqınmaq. inşia'b, münşəi'b olmaq. - bir ana qolda on qolcıq qopdı. 1. bağlantısı, ilişgisi kəsilmək, ayrılmaq. - siqaradan qopmaq nə gücdü, nə qolaz, yalnız bir baləcə güclü istək gərəkir. 1. başlamaq. - bir gurultulu alqış qopdu. 1. ortaya çıxmaq. zihur edmək. 1. qoşmaq. qaçmaq. götürülmək. 1. toplanmaq. qurulmaq. yığışmaq. həşr, ictima' edmək.