Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qor . - qor soxmaq: çor soxmaq: sezitmək. fitləmək. birinin sözün başqasına götürmək, söyləmək. aytaclıq, suxən çinlik edmək. ara qızışdırmaq.

qor . 1. kor. işlənmiş, əsgimiş pambıq. 1. kor. çiğ. qora. qoraq. qoruq. koraq. koruq. - kor süt. - kor ət. 1. gor. govr. govaz. govza. sin. qəbir.
- kor ağıdı: ağlağan zırlağanın zırıldısı.
- kor çiban: kor qotur: baş verməmiş çiban

qor . amacsız. hədəfsiz. -kor yaşam. -kor qurşun. -kor ayaq. -kor qurşun. - kor baş. -kor quyu. -kor bulağ.

qor . gözsüz. qarasız. - kor çəliyi kimi: ??.
- kor döğüşü: 1. bir yolda, qolda olubəb, birbirinə uymayan, bir amaca yönəlməyən çaba, çalış. 1. anlamsız savaş, değişmə. - korgöz: nənkor. nankor. (< nən: var. ne'mət) qədirbilməz. - kor yarqıc: kor qazi: acımadan, pitiklənmiş tutuşların (qanuna çevirmiş təsmimlərin) işə bağlayan qazi, hakim. - kor qaya: dəni üzünə yaxın olub, dəniz araclarına qorxulu olan daş. - kor kor barmağım gözünə: apaçıq. - kor quyu: susuz quyu. - kor kütük: kor kötük: qarakor: qara kötük. kor qələmə, sapıq: çox ərği, kefli. - kor özləm, dilək, əğim: sonsuz istək, arzulayan. kor nəfis, nəfs. - kor atac: kor nişançı. - ölü götü ballı olur, kor ölür, badam gözlü: - kor yol: işləməz, ya da çıxmaz yol. - korla yacn, çeri qalxar: yaşanan çevrə kişini etgilər. - korun isdiyi bir göz, tarı verdi iki göz: istədiyindən çox artığına varanlara söylənir. - ??korunu öldürmək:

qor . kor iğnə: gözsüz iğnə. dibli iğnə. götlü iğnə. toplu iğnə.