Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qor . kor. çor. kormaz. bitgi kəsəli.

qor . kor. çor. taxıllarda olan sürmə kəsəli.
- kor almaq. çor almaq: taxılın sürmə kəsəlinə tutulması.

qor . kor. korça. qorça. kov. kovça. gölbəcik. kiçik hovuz.

qor . kor. kormaz. küt. kəsməyən.

qor . kor. ziyan. zərər. - çox kor qıldıq. - koru neçədir ödərim.

qor . köz. iyicə yanıb qızarmıb parıldayan od.

qor . qorqor. yolov. alov. yalov. yalav. çalav. yalım. - elə od yaxmışdı ki, qorqoru göyə qalxmışdı.

qora - kora saxlamaq . kin saxlamaq. - kora buğda, kora qıpıq eləmək: gözdən salmaq. :

qora . kilid. qıfıl.

qora . kora. 1. bir başı bağlı lülə. 1. yekə çivi, mıx. qazıq.

qora . qoraq. əkşi, turş, mor, acımtıl, yaxımcıl dad.

qora . qoraq. qoruq. koraq. koruq. xam.

qorab . qorav. qır evi. külbə. kövlə. kövəl. daxma.

qoraba . koraba. korab. 1. yalpalayaraq yeriyən. 1. çalışmaz duruma gəlmiş.

qorabaş . korabaş. korabaş. orabaş. orbaş. 1. doqmatik. fanatik. pan. 1. ussuz. korafəhim.

qorabaşlamaq . korabaşlamaq. orabaşlamaq. 1. bitginin, kəsici nərsənin ucun qırmaq. 1. kimsənin başın, bir quruluşun ən yüksək yönətimin pozmaq, sapıtmaq, fasid edmək. 1. kimsəni düşünmə çıxarın korlatmaq. doqmatiklətmək. fanatiklətmək.