Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qovuş . qovşuq. irtibat.

qovuz . kovuz. koluz. kəviz. kəluz. qamış. qındıra. kova. saz.

qovuz . kovuz. kövüz. dik yamaclarla çevrəli, dar dərə.

qovuz . qoğuz. qavuz. qavız. qağız. qabıq. - qavuzlu düyüyə çəltli düyü deyilir.

qovuzlamaq . qoğuzlamaq. qoğuzdamaq. qavuzlamaq. qavuzdamaq. qavızlamaq. qavızdamaq. qağızlamaq. qağızdamaq. qabıqlamaq. qabıqdamaq. qabıqdan çıxarmaq, soymaq. - siçan bir çuval buğdanı qavızdayıb bitirib.

qovuzluq . kovuzluq. kovalıq. qamışlıq. sazlıq.

qovzak .

qovzamaq . kovzamaq. sevinmək. boşalmaq. boşqalmaq. xoşalmaq. xoşqalmaq. ağır nərsədən qurtulub dincəlmək.

qovzat . qovzad. qoğzad. çəkinmədən, açıqca, sərbəscə danışan, söyləyən.

qovzatmaq . kovzatmaq. nərsənin için qaldırmaq. (qoğzatmaq: nərsənin özün qaldırmaq)

qoy . aşağ. alt. yer. - qoy irdi: qoy ildi: yerə endi, gəldi.

qoy . iləri. göy: aln. yuxarı. - quy: alt. -ger: ard. (

qoy . qoy. qoyuq. qoluq. qonuq. qoltuq. (bəğəl. ziri bəğəl). - əli qonunda qalmış.

qoy . quy. (< kov. kav). 1. körfəz. qulaq. quylaq. 1. qur. köy. çevrəsi qornaqlı yer, çuxur. 1. qur.

qoy . quy. tünd. qara.

qoy . oba. qopay. məhəllə. mahal. -bizim qoyda böylə sölənir.

qoy . yer. - qoya: yerə. - qoya çalmaq: yerə vurmaq, basmaq. - qoya salmaq: yerə qoymaq. qoya sərmək: yerə açmaq. - qoya qoy: yerə qoy.

qoya qayaş . qohum qardaş.

qoyac . qutu.

qoyağ . qoyağ. qayağ. qoyağu. qayağu. uca. mürtəfe'.

qoyağlıq . qoyaşlıq. qoyğaşlıq. (# qıyığlıq: bərklik. pəxillik). verişlik. bağşışlıq. bəxşəndəlik. səxilik. səxavətlilik. kəramət. bəzl.

qoyaq . qoğaq. dar, basıq, dərin dərə.

qoyaq . qoyuq. qab. qın.

qoyalmaq . qoyulmaq. qoyulaşmaq. qəlizləşmək.

qoyan . (> qozar(fars)). engizən. engirən. bəllədən. bəlqiləyici. - dəğər qoyan: nırx qozar.
((engizitmək: engiritmək. engirtmək. nərsəni bir yerə qoymaq, yerləşdirmək, yatırmaq. - para engiritmək: yatartmaq. sərmaya qoymaq.
((: nərsə bir yerə qoymaq, yerləşdirmək.

qoyan . keçən. ötəçi. ötəlli. bağışlayan. güzəşli. güzəşt edən.

qoyanmaq . geyinmək. - par paltarın qoyandı getdi.

qoyar . ifa'.

qoyar . qoşaq. iki, neçə nərsənin qovşağı.

qoyar . qoyaşaq. qovaşaq. qavaşaq. axar suların birləşdiyi, açıldığı, qollaşdığı yer. 1. infisal. 1. çıpıt. mültəqa'. təqatö'. təqatü'.

qoyara . qoy ara. balara. 1. bir yerdə, bölmədə, hər nəyin ayrılmış, cızılmış, bəllinmiş yeri. - üç balaralı otaq. - tövlədə hər malqara öz balarasına yerləşdirilmiş otlayırdı. 1. çatının ortasına atılan dirək, kiriş.