Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qöçüq . köçük. kiçik.- böyük köçük: böyük kiçik.

qöçümləmək . köçümləmək. köçümedmək. köç edmək. köçmək.

qöçüşlük . köçüşlük. köçüşüş. ərəfə. yola düşüş. başlanış. açılış. uvertür.

qöçüt . köçüt. meyt. nə'ş.

qöfəqə . köfəkə. köfkə. köfkən. köfnək. köfnük. köfük. köfün. köfəki. köfəgə. köfgə. köfgən. köfnək. köfnük. köfük. köfün. köfəki. köfəgi. kövəkə. kövkə. kövkən. kövnək. kövnük. kövük. kövün. kövəki. kövəgə. kövgə. köfgən. kövnək. kövnük. kövük. kövün. kövəki. kövəgi. köfə. kövə. puka. 1. yumuşuq. dayanqsız, saxsı kimi gəvrək, tez qırılan daş, nərsə. 1. çürük, içi boşalmış nərsə. - kövnək duvar.

qöfəqi . köfəki. kövəki. dayanıqsız. durnaqsız. durnuqsuz. quranqaz. sırğav. sızğav. sizgəv. zayıf.

qöfrəz . köfrəz. kövrəz. gecə ayazı.

qöftəlaş . köfdəlaş. sulu küfdə.

qöftərə . köfdərə. kövdərə. sürülmüş tarlanın şırıqlarından, saban izlərindən hər biri.

qöfül . köfül. kövül. yüngül. yumşaq. kövəgə. kövəg. xəfif. - köfül köfül yel əsməyə başları.

qöfünmək . köfünmək. kövünmək. 1. kövşümək. kövüşmək. gəvşəmək. gövşəmək. yumşamaq. yumuşamaq. 1. gəvşəmək. gövşəmək. yeniliyin, acarlığın itirmək.

qögeyin . gögeyin. gözügeyin. gözeyin. gözəyin. güdeyin. göyəzə. 1. gözü dalısında qalan.

qöğüq qışı . qöğük qışı: qöyük qışı: qövük qışı: yazda soğuq, yağmurlu günlər.

qöhər . köhər. kökən. köklənmiş. kökənli, yularlı at.

qöhəri . göhəri. göyəri. köhəri. 1. göyümtül sarı. 1. yay sonu yeyilən armıd çeşiti.

qöhlü qömələqli . - köklü kömələkli: köklü köməşdi: köklü köməşli: yeri dibli. bitövlüklə. bütövlüklə. - ağacları köhlü köməşdi köklədi: kökdən çıxardı.

qöhnə . köhnə. kövnə. kövən. (> kohən(fars)). 1. əsgi. 1. modadan düşmüş. 1. uçuq. mətruk. xərab.
- köhnə yaz: güz. sonyaz. sonbahar.

qöhnələşmək . köhnələşmək. kövnələşmək. kövənləşmək. > köhənləşmək. əsginmək. yıpranmaq. xarablaşmaq.

qöhnəlik . köhnəlik. kövnəlik. kövənlik. köhənlik. əsgilik. yıpranlıq. xarablıq.

qöq . - göy boya: göy boyası: göyək boya (göyək > giyahi). otdan yapılmış boya.
- kök pozması: 1. incə, gənc köklərin kəsəllənib quruması, pozulub verimsizləşməsi. 1. toplumda yaşların, gənclərin eyitim pozulması, fəsadı.

qöq . - kökdən sürmə: kökdən gəlmə. soysoplu. soylu. cürədi, cörləmə olmayan.

qöq . aşıq. qurma saatı, nərsəni, telli çalqıları kökləmək, qurmaq üçün burqu. -
- kökləmək: kök edmək: buraraq qurmaq.
- kökqıran: bitgi kökləri çeğnəyib qıran böcək. - kök sökdürmək: yekə çətinliklər çıxarmaq, çox ağır iş açdırmaq. - kökdən sürmə: doğuşdan. doğundan. ilkindən. zatən.