Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qös . kös. köps. küs. küps. göps. güps. 1. fop. içi kos (kovs), boş nərsə. 1. yekə təbil, dövül. 1. ağır. böyük.
- kös dinləməz: çox olur olmazlar görüb keçirdiyindən, çevrəsindəki keçən olaylara aldırmayan. vurdumdurmaz.
- kös kös: küt küt: göp göp: gic gic. gij gij. düşüncəli, dalqın dalqın durumda. - kös kös nə baxırsın. - mən dedim oda kös kös dinlədi.

qös . kös. küs. çöş. küt. düşük. aşağılıq. aşağlıq.

qösələ . kösələ. dəri. gön. - kösələ kimi: gön kimi. çındırqayış. çındırqeyiş. bərk, çeğnənməsi, əzilməsi güc olan. - kösələ üzlü: gön üzlü. yaman üzlü. arlanmaz. ağgöz. gözüağ. utanmaz. - kösələ daşı: gön daşı. bilöv daşına oxşar, mərmər daşın sürtüb parladanqumlu daş çeşiti. - kösələ: gön

qösəlmək . kösəlmək. küsəlmək. 1. küdəlmək. kisəmək. qısalmaq. nərsənin ucundan kəsilib kəməlmək. 1. püsəlmək. pusalmaq. pusulmaq. pusmaq. sinmək. sinilmək. sınmaq. sınılmaq. saxlanmaq. qorunmaq. savranmaq. siprənmək. sipərlənmək. 1. pisəlmək. üzülmək.