Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qövə . kövə. köfə. köğə. küfə. küvə. küğə. köfün. kövün. köğün. köhün. küfün. küvün. küğün. kühün. kafün. kavün. kağün. kahün. 1. içi boş, yüngül çubuq. 1. içi boş çubuqlardan yapılan. böyük səbət.

qövəq . kövək. köfək. püfək. kövəki. köfəki.

qövəqə . kövəgə. kövəg. yumşaq.

qövəqlənmək . kövəklənmək. kəvəklənmək. 1. əldən düşmək. sağlığı kötüləşmək. çormaq. kormaq. çorlaşmaq. korlaşmaq. 1. varlıqdan, güc qocurluqdan düşgünləşmək. qurumaq. zayıflamaq. 1. yorulmaq. yoğulmaq. əzilib durmaq. 1. darqın, küsgün biri ilə barışıb qonuşmaq, dərdləşib boşalmaq istəmək.

qövəl . gövəl. gövəy. gövəc. göyəv. göyəl. göyəc. 1. yaşıl. göğüş. 1. yaşıl baş ördək. 1. göyçək. gövçək. göçək. göyzəl. göysəl. göyəl. gözəl. yoğlaz.

qövələç . gövələç. böyük kova. təşt.

qövələq . gövələk. 1. gövəldək. ağaclar üzərində yaşayan, yaz qış göy yaşıl qalan sarmaşıq. 1. göbələk. gövələk. küf. küv. küp. givix. - bağlamış giviş çörəyi, verməz yoxsula, versə partlar ürəyi. 1. gövələk. göyələk.

qövən . kövən. kövün. kövn. xoşal. xoş.

qövənc . kövənc. kövəc. kövəş. kövərə. kövərə. hövərə. hövrə. hüfrə. dəlik. deşik. gözmək. gözmik. gözmic. gözməc. baca. kova. hova. kavca. kavaş. kavcaq. kavsuq. kavuq. kavaltı. kovca. kovaş. kovaltı. kovcaq. kovsuq. kovuq. - tüsdü kövrədən çıxar, evdə olanı çöllərə yaxar. (yaxar: yayar). - yekə gözmicli burun.