Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qöyərçin gözü . süpürgə bağlanan ot çeşiti.

qöyəri . göyəri. gövəri. gömgöy.

qöyərtmə . qözərtmə. qözərmə. qözəndir. qözəndir. qözmıncığı.

qöygər . bozumtul boya.

qöykavar . göykavar. göykəvər. göyərti.

qöyqə . göygə. göygü. bostan.

qöyqürəq . köykürək. küykürək. ataq. çapıq ünlənən, parlayan.

qöynar . göynar. yaşıl ağac.

qöynək . köynək. 1. araba, daşqa oxunu yerləşdiyi yatağı. 1. hər çeşit üst örtüyə, qabığa verilən ad. - ilan köynəyi. - barama qurdu köynəyi.

qöynəq . göynək. köznü. közü. közük. iltihab. suziş.

qöynümək . göynümək. göyünmək. göynüləmək. göynəmək. göynəlmək. göyənmək. acımaq. acı çəkmək. acışmaq. yacışmaq. yaxışmaq. içi yanmaq.

qöyrümək . köyrümək. kövrümək. quyrumaq. qurumaq. quruyub tirlənmək, daranmaq.

qöyüq . göyük. göy çiğdəm.

qöyüqömbə . göyügömbə. göygömbə. üstü tutuq, damlı, səqfli, göyəkli, göyüclü, gövərtili yer. çatılı,

qöyümtül . göyümtul. göyçavın. göysavın. göyçavın. göytavın. göygündaz. göygünaz. göygəndaz. göyaldaz. gögəndaz. göysan. göytəhər.

qöyüntü . - göyüntü söyüntü: göyüntü üzüntü: dərd əzab. - göyüntü sevinti: üzüntü sevinc: sıxıntı öğünc.

qöyzə . köyzə₉. gövzə (< göz: oyuq). biləzik. kələpcə. buxov. qolbağ. biləngi. əlbağ. (> ələnqu(fars)). - gövzə salmaq: biləzik, buxov taxmaq.

qöz ırmamaq . göz ayırmamaq.

qöz yetirmək . baxıb, görüb anlamaq, düşünmək.

qöz . bataqlıq. - olunmaz gözə düşdük.

qöz . göz bunı. göz buğu. korluq.

qöz . göz. güdər. güdü. umur. diqqət. qıloy. güdər. güdü. diqqət.
gözlü: güdəril. güdürül. güdülü. umruq. umurlu. diqqətli.
gözsüz: koraba. korab. qıloysız. güdərsiz. güdürsüz. güdüsüz. çalanğ. dağınıq. umursuz. umursamaz. diqqətsiz.
gözlücə: qıloyca. umurluca. umursayın. diqqətlicə.
gözləmək: umursunmaq. umursanmaq. diqqət edmək.

qöz .- gözaçıcı: oğru. yankəsici. hırsız. - göz açmaq: bir yeri oymaq. üzüm ağacı dibin qağalamaq. - göz bağlama: nərsəni işinə gəlir istədiyi biçimdə göstərmə. - göz bardağı: yağmır sularını çəkən quru topraq çatlaqları. - göz bələrtmək, bərətmək, bölərtmək: göz çıxarmaq. 1. bir istəyi olumsuz qarşılamaq. 1. birini qorxutaraq var yoxun əlindən almaq. - göz bulağı: gözlə burun arasında olan çuxurluq. - göz biti: mövləriə düşüb, gözlərin, tomurcuqların yeyən böcək düşüb. - göz dişi: it dişi. - gözə: bucaq. qurun. qopcaq. qapcaq. quşə.