Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

quşğac . (? > qoncaşğ). sərçə.

quşğun . uşğun.

quşıq . kiçik qulaqlı olan.

quşqa . im, iz olaraq yığılan daş koması.

quşqana . quşağna.

quşqonmaz . dirək, dayaq üzərə yatayına (üfüqi). qoyulan uzun ağaclar.

quşqonmaz . sarıtikan. şortikan

quşqözü . quş baxışı. itigöz. iti baxış.

quşquçu . quşquc. mürəddəd. şəkkak.

quşquq . quşqun. quşquluq. vasvasılıq.

quşqul . quşqulu. quş kimi qorxaq, ürkək olan. birəli. işgik. işgilli. bulalı. bulanı. asılı. ovhamlı. vəhimli. - quşqulanmaq: ötdəklənmək. 1. quşq olmaq: bir nədənlə yuxusu qarışıb, yuxudan olmaq, oyanmaq. 1. mürgülənmək. bir kiçik sürə göz yumub, yüngülcə yuxusun almaq. yüngülcə yatmaq.

quşqulanmaq . sağımlanmaq. sarımlanmaq. sapımlanmaq.

quşqulu . quşqumlu. vasvası.

quşqulu . quşqun. bulalı. bulanı. asılı. məşkuk. şübhəli. mütərəddid.

quşqunsuz . başboş. dərbədər.

quşqurmaq . < coşqurmaq.

quşqusuz . quşqumsuz. vasvasılıqsız.

quşqusuz . təhqiqən. mühəqqiqən.

quşquş dalı . quşuc dalı. ağacın ən yüksək dalı.

quşlaq . quş ovlağı. quş olan, ovlanan yer.