oq . ox. - bölünən nərsənin hər bir tikəsi. - islamda sevğadan (irsdən) ərkək iki ox, dişi bir ox aparır.
oq . ox. 1. daha.- bəsdi barqıl ox!. 1. -da. - vermə ox: vermə da. 1. bu du ha. bu du. - ox gəldim: budu gəldim. 1. -ba. - indi ox dedim: indi ba dedim. - indi ox gəldim: indi ba gəldim. - baya oq gəldim: biraz olar gəldim. 1. (keçmişdə ox atmaqla yer bölmə işi). qurə'. - oxlamaq: ox atmaq. qurə' çəkmək.
oq . ox. 1. filiş. 1. iki nərsəni birbirinə bağlayan dil. 1. qazıq. sırıq. dirək. tirək. tir. 1. baldır sümüyü. incik. 1. yelək. tələk. dələk. dələgə.
- oxun atmış, yayın asmış.
- ox yonanın, gözü çıxar.
oq . ox. 1. yoğ. kərdiləri birbirindən ayıran qopuq qolluq. 1. kiçik, ox kimi incə, işgə arx. - oxda su varmı.
