Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

omurilik . omurqa, onurqa içində olan ilik. nuxa.

omurqa . omraq. opraq. obraq. koma. komba. qalağ. taxıl yığını, dəməti.

omurqa . yomurqa. yamurqa. bağıs. bağrıs. qapatmaq, örtmək amacıyla çatıya, döşəməyə salınan kirişlər, pərdilər.

omurlik . mundar ilik.

omuz . < tomuz.

omuz . 1. dağ yamacı.

omuz . tomuz. qomuz. çiğin. iğin. əğin. kətf. kitf. - omuz: - omuz omuza: 1. çiyin çiyinə. yan yana. 1. çox sıxışıq biçimində. - omuz öpüşmək: əşit durumda olmaq. - omuza çıxmaq: başa çıxmaq: sırtılmaq. şımarmaq. üzlənmək. - omuzda daşımaq: sayqı göstərmək. - omuz: - omuz: - omuzu sobalı: omuzu dayaqlı: qaba saba, ağcına gələni danışan. - omuz: - omuz: - omuz: - omuz: - omuzü düşük: 1. çəlimsiz, çalımsız, yuxulu, uyuşq duruşlu olan. 1. törtöküntü geyimli olan. - omuz vermək: 1. dayaqlamaq. yardaqlamaq. yardaclatmaq. 1. yersiz, haqsız olaraq dirənmək, sarğınmaq, salğınmaq.
- omuz: çatı döşəməsi yüklənən, yatay qoyulmuş dirəklər.
- omuzlama: 1. çiğinləmə: bir çiyinlik (bir kərədə çiyində daşınan) yük. 1. çatı. iki başına dolça taxılıb, çiyində daşınan çubuq. 1. çiyinin incinməsin, əzilməsin önləmək üçün çiyində daşınan nərsənin altına qoyulan yastıq, küpcük, döşəkcə. öbək. obac. boğac.

omuzluq . (çadır çatısı kimi). çatının orta dirəğinə əğrik (əyrik) çaxılan dirəklər.