Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

ərən . ərə, əliyə bağlı. covmərd. cəvanmərd.

ərif . ərif. əritz. arif. nərsədə, bir konuda ərinmiş, sinmiş, içinə keçmiş, içlənmiş kimsə.

ərik (çərik. çevik. çalağ) irni yağlı, ərməğu başı qanlı.

ərik . güc. nifuz. saltanat. səltənət. - {dünyanın bəfasızlığı doğru (haqda) }: - ərik verər bildirməz, ərik alar dindirməz, öz aldığın sindirməz, əzib tökər verdiyin.

ərik ərət. el. millət. xalq. - ərətlər ara: millətlər arası. beynəl miləli rəvabit.

əriq . ərik. 1. ən iyi, ballı tikə. 1. can atılan, çox istənilən nərsə. bəklənmədik qazanc. 1. ərməğan. ikramiyyə. 1. sancıraq. saşaq. sürpiriz. 1. savrın. sovrun. pirim. cayizə. əna'm. ənam. payğaş. pağaş. payaş. padaş. şabaş. tapaş. yağıt. 1. kömək. basut. keçiniş, xərclik köməyi. 1. həzz. ləzzət.

əriq . ərik. əğik. 1. qaşıyıb, sürtərək arıdan qaşıq, mala, arac. - qazanın dibin

əriqmaq . ərgərmək. ərik ərmək. yorulmaq. yoğrulmaq. əzilib xurdi xəmir olmaq. - azıqlı kişi ərik ərməz: yeməyi olan arınıb yorulmaz.

ərim . 1. yörə. çevrə. arağ. sahə. 1. mənzil. 1. seçim. qozinə. 1. örüş. otlaq. 1. çeşit. nov'.

ərim . istaj. etap. evrə. çat. aşama. pillə. (yolçuluğun bir bölümü). mənzil (istansiya. faz). (əsna'. vəhlə). mərhələ. (qam). dərəcə. təbəqə. qat. qatman. ortam. zəmin. zəminə. səhnə. səggi. yasırlıq. yaranlıq. yapınlıq. hazırlıq. düzən (ərim dərim). - iki ərim.