Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

orsa porsa vuran . necəlik neçəlik sormadan, ağına bozuna baxmadan tutduğun qoparan, yetdiyin çırpan. savsaqlayan.

orsaq . orsağ. qorsağ. ovuğ. qovuğ. iki yeri birbirindən ayırma üçün aralarına qoyulan iz, im, nişan.

orsalamaq . oğsalamaq. yoğurmaq. döğmək. ovmaq. - orsanmış dəmir, dəmiri yeyir.

orşaq . qorşaq. oşaq. üçayağ. çatayaq. saçayağı. saçayağ. (çay < _met > ğac) sağacağ. birbirinə sıxı sıxıya bağlı olan üç kişi.
((ayaq . ayağ. atağ. - saçayağı: saçatağı.

orta . 1. mihit. 1. meydan

orta . 1. səngin. dəngin. mö'tədil. 1. nərsənin iç yanı. - orta şəhər: içəri şəhər. 1. ara. yarı. nisf.
- ortadan qonuşmaq: kimsəni tuşlamadan qonuşmaq.
- ortadan sağa: tündlüğə, itiliyə sarı. - ortasın bulmaq: açmaq. əritmək. həll edmək. - orta: - orta: orta