Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

öqlənmək . öğlənmək. öğrənmək. sınaşmaq.

öqlətmək . öğlətmək. 1. öğrətmək. 1. evlətmək evləndirmək. 1. uslatmaq. kəndinə gətirmək. toparlatmaq. ağıl vermək.

öqrəncə . öğrəncə. qavranca. yavanca. sınaş. 1. öğrənməli nərsə. 1. salıt. tüşrüt. düşrüt. nəsihət. pənd.

öqrəncə . öğrəncə. öğrəc. öğrəş. öğən. öğəc. öğəş. sınaş. dərs. sabaq. qavranca. yavanca.

öqrəncə . öğrəncə. törgəş. törgüş. törəgiş. təmrin. təklif.

öqrənci . öğrənci. şayırd. mübtədi. debütan.

öqrəniş . öğrəniş. kar amuzi.

öqrül . öğrül. əşlişin. əşlişik. qoşsu. 1. əşsi. yanaçı. cinsi. - öğrül sapıq: əşsi, cinsi azıq, sapağ, inhiraf, münhəriflik.
öğriz: əşiz. iki cins. ərkək dişi. (do rəgə). muxalif cinslər.

öqsənmək . öğsənmək. 1. özsənmək. kökünə, əslinə qayıtmaq istməkə. 1.

öqsürəq . öksürək. öğsürək. öksü. öğsü. öksürərək göğüsdən sürən, çıxan quyuq, yapışqan sıvı. bələşik. balsıq. bəlğəm. - öksürürəm, amma öksü gəlmir.

öqtü . öğdü. öğlü. övdü. övlü. oğalı. ovalı. yoğalı. yovalı. çox yaxşı, gözəl, göyçək. ə'la. ali.

öqün . öğün. (oğun < oğun: qırıq). oyun. 1. kərə. dəfə. - neçə öğün döğdüm qapıvı. 1. bir kərəlik, bir dəfəlik, bir novbətlik yemək. - gündə iki öğün yemək yeyir. 1. o gün. - öğün gəldim, evdə yoxuduz.