Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

sapba . < çapba. sinin (qəbrin) içi, ölük (ölgən. meyt) qoyulan çuxuru.

sapbal . çapbal. 1. dallı budaqlı. 1. qıllı. saçlı. tüklü.

sapbalamaq . səf bağlamaq.

sapbalmaq . çapbalmaq. 1. dallı budaqlanmaq. 1. qıllanmaq. saçlanmaq. tüklənmək. 1. salbağmaq. sapalmaq. çalınmaq. açılmaq. aralanmaq.

sapbatmaq . sapba vermək. yayındırmaq.

sapca . sıpça. çapca. qırça. qıraraq sapı üstündə qalan kal qohun. kalah. - başını sapçayın üzmək: kəlləsin qırça kimi vurmaq, qırmaq.

sapcaq . (yapışıb qopbayan). 1. çapşıq. çapşıq. at sinəyi. 1. salca. iri kənə.

sapcamaq . sıpcamaq. çapcamaq. çıpdamaq. 1. çox iti davranmaq, qılınmaq, işləmək. 1. birdənbirə sıçramaq, atılmaq. - yerindən sapcayıb, üzərinə daşlandı: cumdu.
- sapcamaq düşmək, gedmək: bir yönə qıvraq qaçmaq.