Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

saray . çevrəsi sarılı yekə yapılara verilən ad.

saray . daray. çaray. - pitiksaray: kitabxana.

saray . dərbar.

saray . sarac. qaray. çevrəli, saraylı sarılı böyük yer.

sarban . sarpın. sarğın. salban. ambar.

sarbaş . başı sarıqlı, əmmaməli, börklü, yəmşəkli. (# çalbaş: dalbaş: başaçıq).

sarc . 1. təsmə. 1. tuğ. gərdən bənd.

sarcağ . hər çeşit örtük.

sarcıq . bir nədən sallanan nərsələr. saçaq. 1. sarqıclar. şar şaqqatar. - donundan bu sarqıclar aç at.

sarça . tövlə. dam.

sarça . yəhər.

sarçı . sərçı. səriyən.

sarğan . (< sarı). 1. qurumuş od. 1.saran. xəzan. 1. (sarı olan) şoraqlıq bitgiləri. 1.kəvir. - sarğan yer.
- sarğan qamış:.

sarğınmaq . salğınmaq.

sarğuc . > sərpuş. hər örtük. özəlliklə yemək boşqabının, sinisinin üstünə çevrilən govuq qapağ.

sarğuc . səra quş. rus əri.

sarı soruğ . soğar solağ. suyu çəkilmiş, solmuş. arığ soluq. lağır züğürt.

sarı su . sümük. fırtığ. zükam. nəzlə.

sarı . 1. (< sarmaq). hind qadın geyimlənə tay, bir ucu belə sarıb, öbür ucu döş üzərindən keçib, çiğindən aşan don. 1. sayın. -cə. - ca. ged gedə. - havalar, barğan sarı qızınır. - yaşladığ sarı gücdən düşürəm.