Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

sarıntıq . sasıntıq. zəlzələ bağlı nərsə.

sarıntıq . yarıntıq. qarıntıq. quşağ. belt. kəmər.

sarısərçə . sarıköynək. sarduvac. sağduvac. sərduvac. bülbül. qənarə.

sarışmaq . bəhsə girmək. bəsə bəsləşmək. sevişmək.

sarışmaq . nərsəni çevrələyib durmaq. (sataşmaq: dönərək nərsiyə dəğib, toxunmaq, toxunub keçmək).

sarıt . sərit. kərvan. arqaş.

sarıt . sərit. sətr. sətir. çıtır. sıtır. xətt. - araba çıtırları. - çıtırlı kağaz.

sarıtmaq . 1. yükləmək. təhmil edmək.

sarq bağa . sarqabağ. sulbağa. sulqabağ. > cülbək. yozun. qarayosun. mamır. xəzə.

sarqa . (> sarva. sarba). kərvan.

sarqa . > səllə. sələ. 1. əmmamə. 1. başa bağlanan dolama. 1. çəmbər biçimdə sarılan nərsə. 1. güşbərə. yoğurdan sarılaraq yağda qızardılan bir dadlı.

sarqac . burqac. dürgəc. döngəc. 1. tuğqac. fırqac. topara. qərqərə. mağara. bobin. məkik. 1. iğ. iğdə. masurə. 1. təkər. təkərlək. 1. neçə teldən tovlanıb yasalan nərsə. qamçı. şallaq. 1. neçə qat tikinti, bina, saxtıman. 1. toxuma. toxuntu. 1. çətin soru, məsələ. 1. ziqzaq. 1. qasnaq. 1. çərx. çığrıq. cəhrə. dolab. 1. oxlava. 1. qamış, quş tükünün zuğu, bitgi səğəsi kimi içi boş nərsə. 1. lülə. 1. ustuvanə. 1. silindir. 1. çilə. kələf. 1. çıxmaz. bon bəst.

sarqağa . kərvan ağsı. kərvançı. kərvanbaşı. sariban.