Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

sarqal . < darğal. satğal. savqal. darağ. (hər nəyin ən yükəsək yeri). - dağ darağı: dağ doruğu, sivrəsi, zirvəsi. 1. çatğal. balaxana.

sarqan . cana yaxın. cana yatan. tutşın. tutşun. tutsun. tuştun. tuşsun. - sarqan ər arvad.

sarqan . sarqın. ayaz, sərin, əsməkli, yelintili olan yer, hava.

sarqanmaq . sarğanmaq. sarğılmaq. sarılmaq. 1. özün fəda edmək. 1. bir işə sarğınlıqla, dirənclə uğraşmaq. (püşt kar, muqavimət göstərmək).

sarqayıq . sarğanıq. (heyvan) qatlağ.

sarqayış . sarqıyış. sarayış. saralış. saralma.

sarqıq . ayid.

sarqıl . bir işin usdası. pırofesyonal. peşəkar. 1. ruhani. malla. (sərgil: qərə yaxa. sivil.

sarqılt . sarıya çalan.

sarqın . 1. söycüt. süycüt. sövcüt. süycüt. sevcit. səvcit. aşiq mə'şuq. - sarqınsı dolananlar. 1. axarlı. bir durumun uyqun, iyi gedişi. - sarqın alver. - sarqın tükan. - sarqın araba. 1. puslu. tutqun. bürküt. (hava).

sarqın . əsməkli. yelintili hava. öçək. ötək.
(nəsim(fars)(< əsmək).