sarqın . salğın. yoluxucu xəstəlik. yapışqan. yoluğqan. yoluşqan.
sarqın . yel kipli uça verdi.
sarqınlı . əsili. yelli. - sarqınlı gün.
sarqınmaq . əsmək.
sarqış . oran. orantı. təqarun. şəbahət. (qiyas). nisbət. tənasüb.
sarqıt . (boya, parça, taxda, daş, qır kimilər) bir nərsəninin üzərinə vurulan, yaxılan, yapılan üzlük, örtük, qaplama. (salqıt: (bir yerin altına, üstünə, yuxarısına salınan, qouylan, döşənən nərsə).
sarqıt . 1. əngəl. 1. dövəc. döğəş. zəhmət. 1. müzahimət.
sarqıt . salqıt. sırqıt. 1. nərsədən qalan artıq. 1. tikə. parça. luqmə. cürə'.
sarqıt . sarıq. 1. andağ. sudar (< tutar). yadaç. yaddaşt. not. 1. tapşırıq. 1. zehn. hafizə.
sarqıt . sarkıt. tarqıt. qorucu börk, kasqet.
sarqıt . sarquc. kövüllərdə kirəcli (ahahlı). su damlamasından, dəğişik biçimlərdə oluşan, gənəlliklə kəllə qəndi andıran, çatıdan asalaq, sallaq, qırılqan daş. kövürgə. istalakmit. istalaqmit. ıstalaqmit.
Dostları ilə paylaş: |
