sarma . savma. soyma. (sarmalı. savmalı. soymalı: işləməli. işli). geyim, nərsə üzərindəki işləmə, savma, aralıqlı işləmə, bəzək. - altın sarma. - sarmalı çəgət (çərdət). - orta otağ duvarları sarma boyalıydı.
sarma . siqar.
sarmaq . 1. dolamaq. 1. doldurmaq. (# sağmaq: 1. açmaq. boşaltmaq. çözmək). - sap saran: sap dolayan. - sap sağan: sap açan. - o qərqərəni sağıbbu birinə sar. - biri sarınır biri sağılır. sarınan kim, sağılan kim: yoğunan kim, soyunan kim. - ey sardığın sağan dünya. - sən sardığın sar, o sağdığın sağacağ. - biri yükün sarır, biri yükün sağır: sarığın, ipin açır.
sarmaq . biri yarar, biri sarar.
sarmaq . burmaq.
((sərmək . açmaq
sarmaq . nərsəni nərsənin çevrəsinə sərimək, devirmək, çevirmək. - ip sarmaq: ip çevirmək. (# sərmək: sarılı, bükülü, qapalı nərsəni açmaq, yaymaq, dağrıtmaq. - ip sərmək: ip açmaq, uzatmaq.).