sava . sova 1. gec. yuba. - çox sava qalma, qaranlığ düşür. - sava gəldin hər nə qurtulmuş. - sava girdi tez çıxdı. 1. çağından, başqalarından gec yetişən, pişən. - sava yemiş: gec yetişən yemiş. - sava əkin: gec əkilmiş olma. - yağış yağsa sava əkinlərdə yaxşı olur. 1. fəslindən dış yetiştirilən yemiş. hor sezon. - sava armıd. 1. savayı. savrı. sayrı. səyri. alahı. ayrı. başqa. sayirə. saerə. qeyri. ğeyri. - sava söz gərək değil. - ondan savrı kimim var. - savrı qulluq?!.
savalanmaq: sovalanmaq: sava olmaq: gec olmaq. gec qalmaq. gecikmək. - bu il əkinimiz savalandı. - inəyimizin doğmağı savıya qaldı.
savab . 1. isaf. 1. daşat. qaba tökülən nərsənin qaba sığmayıb dışarı töküləni. bir ölçüyə görə artığ qalanı.
savacağ . savac. savağ. 1. savağbaşı. su axımın çevirmə üçün qoyulan, qurulan bəd, səd, nərsə. 1. nərsənin axımın (axım yönün) çevirmə, gidərmə üçün yol, sala, çara. - bu durumu açmağa yalnız bir yol savac qalmış. 1. gələn nərsənin gedər yolu. 1. savlağa. savağ. sovağ. supab. daşan nərsənin aldığı yol. 1. kanal.
savaçı . (savaman: xəbər niqar). ajans. xəbər qozari. rəsul. xəbər rəsan.
