Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

savımaq . sovumaq. soyumaq. bir qızıqlıqdan, istilikdən, istəklikdən düşmək. zayıflamaq.

savın . 1. > son. sonra. sora. bə'd. 1. dalı. izir. geri. əqəb. - savınca: sonunca. sonğıca: dalınca. izincə.

savın . savıq. savuq. 1. savğın. savnığ. bayat. çağı ötmüş, dadı çönmüş, qaçmış yemək, nərsə. geçgin. - savın yemək yməkdən bıqdıq. 1. geçgin. soluq. 1. qoxumuş. küflü. sasıq. sasımış. pozuq. çürük. 1. bayat. ötmüş, ötə çağdan, qalmış. ötüş. əsgi. qədim.

savıncan . savrıncan. soğulcan. soğrulcan. sovulcan. sovrulcan. solucan. sürüncan. sürüngən.

savınçiçəyi . savınotu. çoğanotu.

savınçıqarqası . sağsağan quşu.

savınlıq . savıni. sərinlik. sayvan. seyhan. açıqlıq. kövşadlıq. düz, açıq yer. alan. meydan.

savınmaq . sönmək.

savınmaq . söz edmək. söhbət edmək. - uyğu (iygi) savınmaq: zikri xeyr edmək. sözü gedirkən birindən taba çıxmaq, difa' edmək.