Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

səprik . seyrək. dağınaq.

səpsuvar . tuxum əkildikdən son birinci suvarış.

səpuxtən . < soxmaq. sikmək. nikah edmək.

sər . səri. sərət. sərsət. sərbət. sərgət. sərvən. 1. rəf. 1. vitrin. 1. qəfəsə.

sərbər . eninə sərik, gen olan. ənli. enli. - sərbər gəzləmə: enli parça.

sərcək . sərcək. səricək. səriməc. 1. mətələk. məsqərə. rişqənd. 1. yalançı. sıyrıc. dələduz.

sərcəliq . sərcəlik. səricəlik. məsqərəçilik. təməsxür. rişqəndçilik.

sərcən . səricən. səriyən. sırıcı. 1. yavaçı. yalançı. dələduz. 1. mətələkçi. 1. ikiüzlü. munafiq.

sərçə . səçə. çıpcığ. 1. səğirçə. (> səriçə(fars)). durmadan cüh cüh səriyən, oxuyan balaca. quş. 1. (< saçramaq. sıçramaq. saçamaq. sıçamaq. çəçəmək. çəçrəmək). 1. < ''çıp çıp, civ civ, cük cük'' səsindəndə alına bilir.

sərçin . sərsin. sərgin. sərpin. sərtin. səryinğ. sərvin. sərpik. səprik. saçıq. açığ. yayıq. gənə bol. vəsi'. vüsə'tli.