Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

hörgənin üstünə daşlab yubarmaq: ipin üstünə atıb göndərmək. birn, nərsəni öz başına bıraxmaq, sarıdan sıradan (səfdən süfdən) çıxartmaq, qoğmaq.

hörk . hörk. örk. 1. törələrdə (rəsmi məcalislərdə) geyilən görkəmli geyim. 1. əmmamə. 1. törə. ərdəm. əxlaq. 1. hörlək. örlək. öğlək. öğək. (görgü. tərbyə). durmuş. ənənə. ürf. dəb. gələnək. görənək. alışqı. sapış. sapaş. salıq. durmuş. tutaş. tutaşı. tuşat. adət. salıq. rəsm. 1. ədəb. 1. onur. iffət. irz. abır. həya. namus. 1. fəzilət.

hörləq . hörlək. örlək. öğlək. hörgən. dizgə. daşqaq. quruluş. quram. yas quram. yasam. qatman. toxlam. bağın. metod. hörçün. bağdal. bağday. yas quram. sistim. (hörçünlü. sistimli. yöntəmli. düzgəli. yasamtay. qatmantay. toxlamtay. bağıntay. daşdaraxlı. dəsdərəkli. metodik. )
(qaytaklağ: qaytaşlağ: metodsuz. )
(nizam. məcmuə. daşdarağ. dəsdərək. dəsqah. cahaz. mənzumə. bağqal. bağal).

hörsüq . hörsük. örsük. qolalış. qolalıc. əlalış. əlalıc. təavüni. taavuni.