Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

sırmalmaq . sızralmaq. cırmalmaq. 1. zivməlmək. zivrəlmək. sikrəlmək. sızvalmaq. süvşünmək. sıvşınmaq. (züvşünmək). süzüb gedmək, qaçmaq, yox olmaq. 1. oğurlanmaq.

sırmalmaq . sürməlmək. yoğşalmaq. sürtülüb aşınaraq süzəlmək, safalmaq.

sırmamaq . sırmalamaq. (nərsəni nərsədən ayırmaq). 1.süzürmək. safaltmaq. - yağı tortasında sırmadıq. 1. tutmaq. - balıq sırmadıq: balıq tutmaq.

sırman . sıyman. 1. uzun. 1. ilan.

sırmatikən . dəvətikəni.

sırmatmaq . nərsəni bir yerdən siyirmək, ayırmaq. - sudan balığ sırmatıb satdı. - yeməyin, ətin suyun sırmat.

sirmək . qıssaltmaq. - bunun ucun bir barmaq sir.

sirmək . siyirmək. silmək. silirmək. saylamaq. paklamaq. təmizləmək.

sirmək . siyirmək. sırmaq. sıyırmaq. çəkib çıxartmaq, ayırmaq. - yaşam dadın ağzımda sırdı. - nə tez dosdundan sırdın. - onun tutağı, durağı yoxdu, sarılmadan sırıb gedər.

sırmıq . sırlıq. içlik. birbirinə sırılan, tikilən iki nərsə arasına qoyulan yün, parça, nərsə.

sırnaq . sırnax. sıvax. sırvax. 1. ənlik. qadınlar yanağlarına sürtən ət rəngində (ət toprağısı) özlü toz, pudr. (> sırxab(fars). sorxab(fars)). 1. sel suyu. toprağlı, bulanıq daşqın su. 1. ət toprağı. özlü, yapışqan, yağlı topraq. 1. qınaqsız. qıynaqsız. çəngəlsiz. 1. əngəlsiz. səddsiz. maniə'siz. 1. süvgən. züvgən. zırvan. sıvanağ. dişli, pürüzlü, ilişəli tirişəli nərsənin işlənməkdən, sürtülməkdən aşınmış durumu. - sırnax təkər yol tutmaz. - bu çivinin başı sırvax, asılan nərsə düşür. - dırnaqlarım işləməkdən sıvax olmuş, artığ sapıda tutmur. - sırtığa belə ən iğnəli söz sıvax gəlir. 1. sıvanağ. sələsov. sərəsov. yapır. yapın. yasır. hamar. düz yer. - bir sırvax yer tap oturalım.