Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

sırt .
sırt .
sırt .

sırt . sərt. sıt. sət. tərs. pis. - sırt hava. - sırt kişi. - sıt oldu hava çıxma dışarı.

sırt . sif. sinif. nov'. no'. kiləs.

sırt . sırıt. 1. qab. qabıq. örtük. cild. 1. iv. oluq. yarıq. 1. göt. arxa. 1. rispansır. risponsur. 1. yamac.

sırt . üz. dış. - sırtıq: sürbet. sırbit. üzlü.

sırtaq . (sırt: əğin baş). geyim. paltar.

sırtarmaq . sırtı (kürəyi) üsdə uzanmaq.

sırtaş . sırdaş. bir rəng. rəhdəş.

sırtaş . sırtac. sırtax. nərsəni qaşıma, yonma, sürtmə piçağı. kartək. - boyaçı sırtaşı. 1. sıntac. sıncar. dırnağ tutan. naxun gir. -

sırtıq .
cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. sırnaşıq. sürnaşıq. sırtıq. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk.((qıycıva. qıcıva. çındırqayış. simitən. simic. sinic. sürtük. qoycan. quycan. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. qapıdan. üzü bərk. qaşqa. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. korluq. inad.