Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

sivişmək . civişmək. cücərmək.

sıvqa . sıvğın. sırğın. < sürgə. 1. səğə. savağ. sapağ. sağaq. 1. incə, uzun olan. - sıvqa boylu. 1. dal. çıpqa. qələmə.

sivrəq . sivrək. sivrəgər. qurnaz. qura. zirək. başlı. huşlu.

sivriq . sivrik. körpə, yeni cücərmiş, baş vermiş bitgi, nərsə.

sivrilmək . (suvrulmaq. zuvrulmaq. sürvülmək). uzamaq. uzanmaq.

sivrilmək . (suvrulmaq. zuvrulmaq. sürvülmək). uzamaq. uzanmaq.

sivsi . (> sipsi). 1. səpsə. iti, acı, ağılı söz, davranış. 1. ucu sivri, biz nərsə. 1. uclu nərsə. - sapın sivsin tapsam saplaram. 1. süpsi. süvsi. sovu. sövü. sovsu. sopus. sopsi. sobı. söbi. məxrut. qoni. üzü, biçimi uzunsov hər nə. 1. sıbızqı_. sığzıq. düdük. 1. siv. (ağızla çalınan) fışqa.

sivsi . sipsi. səvsi. səpsi. sipsivri. sipsivir. çox, aşırı sivri, iti.

sivsimək . sipsimək. səvsimək. səpsimək. sipsivrilmək. 1. itilənmək. 1. dik daşlanmaq. - onun nə gizli olan işi var ki, məni gördükdə sipsidi.

sıvsıt . bulaşıq. bələşik. kirli. şirə şırtıq.

sıy . ərməğan.

sıy . saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz. - sıy sığat: üz iç. - sıyın atmış, sığın yox: üzün, donun dəğişmiş, için yox. - sıy atılır, sığ yox: üz, don dəğişir, iç yox. - sıylı sıysız: durlu dursuz. türlü ttürsüz. burlubursuz. sifətli sifətsiz. - sıxıylı: qalın durlu, türlü, burlu, duruğlu. türüklü, buruğlu, bürlü, bürüklü, sifətli. - sıyı sıyrılmış: üzü tökülmüş. - sıyıva lə'nət: üzüvə tüpürüm. 1. ad. ünvan. - ustalıq sıyın almış. 1. tanıtış. tanıt. tovsif. tə'rif. - sıya sığmaz: sözə, tə'rifə gəlməz. 1. tanıtav. tə'rif hərfi. 1. arxa. yarqa. keyfiyyət. (sıylı: 1. arxalı. yarqalı. keyfiyyətli. tovsifli. 1. bəğənilmiş. mərğub. - sıysız: 1. tanıtsız. tanatsız. arxasız. yarqasız. keyfiyyətsiz. tə'rifsiz. tovsifsiz. 1. bəğənilməz. na mərğub).