Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

sürqülüq . sürgülük. bulaşığ, çirkli olub, sürtülüb arıtlanmalı olan nərsə.

sürqün . sürgün. 1. yelin, nərsənin gücü ilə bir yerə itilən, itələnib yığılan birikinti. - qar sürgünü. - kişi sürgünü. - işsizlər sürgünü. - sürgün avı: ovları ovlamaq üçün çevrədən ürküdüb bir yerə yığıb ovlamaq. 1. evlərdə ələ gələn nərsənin atılan yeri. sandıxana. sıydal. sıydım. (əmbari). - ələ gələni yığıb evi artığ sürgünə dönüb. 1. süzgün. sızğın. sırğın. aralı, iri ilməkli toxunma.

sürqün . sürgün. sığınaq. təbid yeri. təbidqah.

sürqün . sürgün. süzgün. süğgün. süvgün. süğün. sürün. uzun, düz olan.

sürqüt . sürgüt. 1. nərsənin olmasına nədən olmaq. 1. ində olan güdü, həsrət. 1. nərsənin olmasın çox istəmək. arman. arzu. - ürəyində bir sürgüt qalmasın diyə verdi.

sürqüt .sürgüt 1.sürüt. sürcük. sürülməli, sürülən maşın. səvari. 1. hər çeşit maşın.