Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

uçmaq . sönmək. - iti yanan, tez uçar. - uçsa uçuq (uşuq. eşq) od yanmaz, yaşsa (yaşalsa) odun, od qalmaz. - uçmuş tından (kəsilmiş nəfəsdən) səs çıxmaz.

uçmaz . silinməz. gedməz. keçməz.

uçmuş . çökmüş. xərab. sönmüş. qurumuş. bitmiş. tökünmüş. tükünmüş. tükənmiş. ötünmüş. mə'dum.

ucqa .ucğa. (avucğa). yaşlı. pir. mürşid. şeyx.

uçqar . ucqar. 1. uca. ucun. uçun. sarp. yüksək. dik.

ucqaşmaq . uçqaşmaq. heyvanın arxa, dalı ucunda, tərkində oturmaq.

ucqaştırmaq .ucqaşdırmaq. uçqaşdırmaq. heyvanın arxa, dalı ucunda, tərkində oturtmaq. - atım uçqaşdırmaz.

uçqın . (# içgin. səmimi).

uçqul .uçğul. uçurul. uçrul. uçral. qoşğal. ruhani. mə'nəvi.

uçqun . ilham.

uçqunmaq .uçğunmaq. əldən vermək, bıraxmaq. itirmək. - öz əliylə, öz quşunu, öz əlindən uçğundu. - yaxadakın yalayıb, əlindəkin uçğunma. 1. əldən ötürmək osdurmaq. - uçğunub hələ üstünədə gülümsü.