Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

uçtu . uçut. sevinc. şad.
((uçtulu . uçutlu. sevincli. şadlı.

ucun . 1. üçün. amacla. - nə ucun: nə üçün. 1. dəlil. sürgüt. gəzək. mahana. üzr. - bir ucun tasar: bir mahana yonar.

uçunmaq . uçmaq. axmaq. axınmaq. haldan, huşdan gedmək. - acından gözləri uçundu.

uçuq . bey bazarsız. güvənilməz. əstək. söyəksiz. sürsat. bağdalsız. bağdasız. e'tibarsız.

uçuq . çökük. məxrubə. xəraba. sönük. quruq. bitik. tökük. tükük (ötük. tükənmiş.). mə'dum.

uçuq . sim. ip. sap. tel.

uçuq . uçuğ. uçğuq. çalığun. xanə xərab.

uçuq .uçuğ. uçur. uç. 1. ruh. - uçuğun çıxarmaq: içləmək. - uçoğu pozuq: içi xərab. 1. nərsənin qıssası, xulasəsi. - sözün uçuru.

uçuqlu .uçuğlu. uçurlu. uçlu. qoşlu. ruhlu.

uçuqmaq . 1.kəsilmək. - axar suyu uçuqmasın, açıq könlün darılmasın. 1.xəfələnmək. - tınım (: nəfəsim. - dinim: səsim) daha uçuğdu, söz deməyə gücüm yox.

ucuqmaq . bitişmək. qutuşmaq. sər əncam, fər cam tapmaq. - işləri ucuqar, köçə uçuşar

uçuqsuz .uçuğsuz. uçursuz. uçsuz. qoşsuz. ruhsuz.

uçur . 1. ara. çatığ. tənəffüs. 1. sınaş. sınağ. istirahət. 1. fürsət. macal. - uçur yox.

uçur! . çökür!. xərabla!. sönüdür. qurut. bitir. töküt. tüküt (ötüt. tükəndir.). mə'dum ed.

uçuran uçurdan . çalan salan. volör viyolör. dozd o mütəcaviz.