ısrıq . - ısrıq ısrıq!: ırsıq ırsıq!: dişlən dişlən! dışlan dışlan!. qoğul qoğul!. qapıl qapıl!: uzaq uzaq!: uzaq ol uzaq ol. (uşaqların ovsunun qırmada) duva oxuyub uşağın üzünə püflənəndə deyilir.
ısrıq . (gümana görə işşilikdən çıxan) səpgil, coş. ısrığınmaq: səpmək. səpgillənmək. coş çıxartmaq. - onun hər yanı ısrığınıb qaşındı.