Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

yamçağ . hər vax. - yamçağ qulluğuzda.

yamıc . yanıc. 1. ağır nərsələrə qoyulan iri qolluq. 1. çirağ. şayırd.

yamışmaq . yapışmaq. yamanmaq. - işdən yapımayan, yerə yamışır.

yamşaq . yanşaq. yanqır. çanşağ. yançı. çançı. çançağ. çanaçağ. (< çan). gəvəzə. çox danışan. - yanqırla düşən, deyingən olur.

yamu . əlbətdə. - yamu gələcəm. - yamu düzdü. - yanu yamu (əlbətdə ki) düzün söylər.

yamu . oldumu. - gedərsən, yamu.

yamutmaq . qamutmaq. qaputmaq. yaputmaq. qapsamaq. çulqamaq. bürümək. - sağınc məni yamutdu:

yamuz . yanuz. götün iki tayı.

yan tutmaz . 1.göt tutmaz. diş durmaz. çabalayıb bir yerdə, durumda durmayan. 1. xunsa. bi tərəf. tərəfsiz. 1. götüş. götvərən. ibnə.

yan yakdan . yan yaxadan. hər topardan (tərəfdən). - su, yan yakdan dolqun atıb ağıl təqil çağlandı. (çoğlandı)

yan yan . - yan yan gedmək (1.əğri əğri. 1. uzaq gedmək.).

yan . - bir yanlı: qarşı yanı, tərəfi saymadan. təkinə.
- bir yana çıxmaq: sonuclanmaq. səmərlənmək.

yan . - yan çəkmək: 1.yan gedmək. çəkinmək. qırağ durmaq. sakınmaq. pərhiz edmək. - içgili yığvalardan yan çəkin. 1. yanın çəkə çəkə, yanqılışca, düşə qalxa yerimək. topallamaq. axsamaq. - nəyindi niyə yan çəkirsin. 1. qırağın çəkmək. əldən qoymaq, ötürmək. osturmaq. - onun sözünə yan çəkmək neynəsin. 1.nərsənin dəngəsi pozulmaq. - yükü yaxcı bağla, yolda yan çəkməsin.