Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

yar . (< yarmaq). 1. axan nərsənin oyaraq bıraxdığı yarıq, arx, iz. 1. arx. 1. gədik. 1. qayalıq, uçurumlu yer. 1. xətər. təhlükə. - bu yardan qurtulmaq güc.

yar . 1.içtənğ. öziç. özək. məğz. nərsənin içi. - palıt ağacın yarı: məğzi.1.ruh. 1.könül. 1. uçurum
zaylı. zay. zay. yar. yarlı zaylanmaq. yarlanmaq.

yaraçar . yaracar. yaraca. bir yerdə yarıq, baca açan arac. direl çeşiti.

yaranmaq . bəğənmək. xoşlamaq. - oğlan qızı çox yarandı.
yaranmaz . bəğənməz. xoşlamaz.

yaraq . 1.daraq. saraq. qaraq. baraq. bağaq. gitərə. girtərə. girdərə. qırtnağ. qıtnağ. ustuvanə. ərən. mərdanə. - yoğur açma barağı. - əkin sarağı - bası sarağı. 1. yoraq. gediş. pırosə. rəvənd. - iş yarağı. - işlərin yorağı dəğişmiş. - bir yeni yorağ açmaq gərək. 1.haşiyə. zəvar. - qızıl yaraq. zər duzi. 1. çarə. - baş yaraqın bulmaq: işinin çıxarın tapmaq. 1. şayistə. bərazəndə. (# yayaq). - yaraqlığı gəlişən (edişən), yayalığı gedişər (itişər. itər. azalar).