Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

yayda çalış, qışda tınış (istirahət. rahət). .

yaydam . çardaq. - yayı yaydağda, yazı yazlaqda.

yayıl . hilal.

yayılmaq . ayılmaq. salınmaq. - dərgi yayıldı: süfrə açldı.

yayılmaq . tamay yarıldı, söküldü. hilal olmaq.

yayın al, gücün çal . yarağı qır, üstələ, əz.

yayıq . 1. qayıq. kovan. sov. qırqov. şayiə. 1. yay. saçıq. saçağ. saçlıq. qonu. süfrə. - ortasaçıq: hammıya açıq süfrə. 1. yayvan. yayılmış. 1. gümbür. tuluğ. tulum. nehrə.

yaylanmaq . yaysanmaq. yay kimi çəkilmək. dartılmaq. gərinmək.

yayma . lavaş. yuxa çörək.

yaypan . 1. yastı. yapıq. - yaypan, enli yastığa balış deyilir. 1. yatmış. başın yerə qoymuş. - yaypan biçənək (əkin) biçilməz.

yaz . (yazzı). 1. səpək. səvək. (süpürğünv saf, açıq). düzəngahlıq. düz, açıq, gen, qornaqsız yer. (dəşt). 1. evdən, bağlı yerdən dışarı yer. dışar. eşik. (birun. xaric). 1. çöl. qır (düz çöl). boz yer. { boz: boş}. bozqır. ova. dalaz. (qumluq). bayır. qarqaq. qurqaq. qarqır. qara. (qara pazı). yaba. səhra. biyaban. dəşt. vəhş. (kövşən. kovşan.).
- yaztırpı.
- yazsıçanı: yazkəsəci.
- yazgöyərçini.
- çayırçiçəyi.
- yazqazı.
- çaqqalarmıdı.
- çaqqal əriyi.
- çaqqal boğan: kal yemiş. ot çeşiti.
- çaqqal yağışı: qurd doğdu: günəvərlikdə yağan iri dənəli yağış.
- çaqqal tikəni: çaqqır tikəni: dəvə alması: dəmir tikəni: tom, toppuzlu qanqal çeşiti.
- yazotu: çölotu. :
- :
- keçi yemişi: göycə biçimli yaba alça.
- yaba nasası :
- dəniz tərəsi:
- davarkökü: çöl yerköküsü.