kölnəmək . kölnəmək. könləmək. könmək. (< könül). (qolunmaq: (< qol). qolun, əlin uzadıb nərsə istəmək). istəmək. soramaq. - o genə nə könür. - könmədən bəbə, yeyməz məmə. -
kölünmək . könülləmək. qolunmaq (qol, əl uztmaq). istəmək.
köməc . köməc. komaş. külə gömərək, quylaraq pişrilən çörək.
könləmək . könləmək. könüləmək. istəmək.
könlün küysün dağlayu, yurdun qalsın ağlayu. (dağlayu: dağılı. xaraba).
könük . 1.dixah. 1.fədayi.
könül bağlamaq . könül vermək.
könül tosun*, odlu, həvəsli, istəkli olursada, baş duymalı, düşünməlidir. {tosun: tovsun (odlu). (< tov). sərkeş}.
könül . hal. - könlün necədi: halın necədi
könüldürmək . 1.birinə için, könlün açmaq. dərdi dil edmək. - bir kimsədə yoxdur onla biraz könüldürəm. - hər gələnlə könüldürmə. 1.sorğayıtmaq. dilətmək. istətmək. istənitmək. valeh edmək. - bu uşaq öz oyunlarıyla görənləri özünə könüldürür.
Dostları ilə paylaş: |
