köşünmək . köçünmək. keşinmək. keçinmək. 1. qaçıb gizlənmək. qaçınmaq. - borclu borcludan köşünür. 1. yer dəğişmək. bir yerdən bir yerə gedinmək. - kölgədən günə köşündü.
kur muş . < kov siçan. dağ siçanı. köstəbək. yer altda kövül, yolağlarda yaşayan siçan türü.
külək . < kükrək.
küləmək . quylamaq
külü soyuğ . könlü soyuğ: könüldən sevməyən.
küp yaraq . coşun. qalxan. zireh.
küpən . kipən. (< küpləmək. kipləmək.). nərsənin durumun bərkitmə üçün alt, ilk qatına, təməlinə salınan, qoyulan nərsə. 1. kilim. qalın gecim. geycim. 1. qalın. kəbin. cehiz.1.
küpük . (qopuq: şişk). iki qat parçanın arasına qırxım, pambıq qoyaraq tikilmiş olan.
kür . gur. gür. güc. gürbət. gürmət. gurmat. gurbat. iyid. ürəkli. bağırlı. bağlavan. pəhləvan. - kür ər: iyid kişi. - kür ol, küpür (məğrur) yox. - kür olsa kişi, küplükdür işi. - kim kür olsa, küpür olur.
