Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qaçan . gəzən. keçən. ötəçi. səyyah

qaçanı tutur, qalanı (duranı) qoğur (vurur). qaçanı tutur, duranı vurur.

qaçıq . 1. qaşıq. balaxana. 1. qızlaq. qıslaq. qırlaq. qıylaq. gizlək. qoruq. qort. qorma. qoltuq. qulaq. qoy. quy. kürnüc. küsnüc. küsənc. xəlvət yer. 1. qızlaq. qıslaq. qırlaq. qıylaq. gizlək. daldalıq. özbaşlıq > özbaşıq. təklənmə yeri. qapalıq. qoruq. qort. qorma. qoltuq. qulaq. qoy. quy. kürnüc. küsnüc. xəlvətqah. 1. daldalıq. dalı həyət. 1. ucqar. uzqar. 1. qaçı. bir yanı qırıq, qaçmış, çarpılmış, sınıq. yarçıq. yarşıq. yarıq. çarpıq. çarşıq. - qaçıq saxsı, istəkan. 1. hörgüsü, ilməyi qaçmış, çözülmüş, açılmış. - qaçıq, köhnə köynəklərin dəğəri çox düşükdür. - qaçıq qablar. - on boşqabdan ikisi qaçıqdı. 1. başdan qaçıq. başsız. dəlişman. dəlisim. 1. qaçı. sapa. sapıq. sapız. çaşıq. cayıq. çaşmış. yavıq. azqın. azmış. qıysım. qıysar. qıysır. göğüş. gövüş. köğüş. kövüş. əğri. əyri. kovan. çarpıq. çalpıq. çərpik. azıq. münhərif. - qaçıq öz: uyqaz (uyqun olmayan). ortamdan asılı olaraq, ağacın öz ortasından əğrik oluşması. 1. qaçı. sapıq. sapız. çaşıq. qıysım. qıysar. qıysır. göğüş. gövüş. köğüş. kövüş. əğri. əyri. qısır. qıs. suç. pozac. qırıq. kovan. qaym. qayış. züvüş. züvmə. sürüş. sürüşmə. yanılma. yanılış. bələş. bulaş. bunaş. xəta. 1. qaçrıq. qaçırıq. birdən başlayan, tutan tufan, güclü yel. fırtına. bora. boran. bura. buran. dalqat. dalqaş. dalqum. 1. qızdırbas. qısdırbas. tələsik. çalbasıq. çalbaşıq. qoparıq. qoparaq. qoğraq. qoğaraq. qıvraq. qıvırcan. qıvırqan. ivəcik. iztirari. - bir az, bir çıpıt para qırağ qoyub, qaçıq durum üçün saxla. 1. qaçqın. qaçağıc. qaçağan. fərari. 7. oynaq. əkləm. qoşuq. qoşuc. qoşuc. qoşuntu. qatqı. zəmimə. əlavə. - qaçıqlı qazetə: hərçağın zəmiməsi olan güncə, jurnal, ruznamə. - qazetənin bu sayı qaçıqsızdır. - bu kitabın qaçığı harda. 1. qaçıntı. qaçaq. qaşaq. süzüntü. sızıntı. sızıt. süzüt. süzmə. sızma. 1. geçik. çəkit. çəqət. çərqət. uzun çərqət çeşiti. (1. ənsədə saçların altından keçirib, təpədə düğünlənən çərqətin durumu. 1. çənənin altından keçirib, təpədə düğünlənən çərqətin durumu. 1. qulaqların üstündən başı sarıb gəlib alında düğünlənən çərqətin durumu.