Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

butun . budun. 1. el. cəmiyyət. cəmaat. xalq. 1. camiə.

butuş . yaranan əsər.

bututmaq . butdurtmaq. boynatıtmaq. iqrar editmək.

buynuz . < boğnuz.
munduz: toxnuz. munduz axın: birdən daşan sel. -.

buynuzlanmaq . boğnuz çıxartmaq.

buyruq . buruq. əğim. eyim. yastaq. yistək. istək. isəv. əsəv. əsvə. sorat. soraltı. tələb. (mutalibə). kös. köğs. köğüs. köks. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. qoştax. kişmir. kişmat. kişmit. keşmir. keşmat. keşmit. çəkmir. çəkmit. çəkmat. qırım. könd. çönd. dönd. meyl. sinov. rəğbət.

buyurcuq . hakimanə. təhəkkümlü. amiranə.

buzdan su damar .

buzluq .

buzul .(təbii) buzluq, yəxcəl.

buzula . buzla. dişlərdə buzlamanı, üşütməni andırır ağrı kəsəli. - səni görüm buzlamıya düşəsin.

bük . 1. bucaq. quşə. 1. bağ. 1. ağacla örtülü, bükülü yer. meşə. 1. qın. - bükündən çıxmamış (yazılmamış).

bükdə . bikdə. biqudə. qıvrıq. oyuq. saçları qıvrıq, fer duruma gətirən girdə araclar. - saçları bükdəli. - saçına bükdə qoymuş. - qıssa qofdalı, saçı bükdəli. (qofdalı: ətəkli).