Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qauı . yağ.

qav çaqmaq . kav. çaxmaq: bilmədiyi bir konuyu tərsliklə, dirəşlə, qısıqla, inadla savunmaq.

qav . 1. kavak. içi kovalmış, kovulmuş, koğulmuş, oğulmuş, boşalmış, çürümüş, ağac, nərsə. 1. quruyel (rumatism) otu, dərmanı.

qav . gav. 1. qırqı. çökürük. çökrük. uçurum. yar. saldırım. salış. sıldırım. uçqar. ucqar. uça. 1. boynundan bağlanan qaramalın boğulmaması üçün, malın boynuna keçirilmiş yay biçimində ağac parçası. - inəyi gavnan bağla, boğular.

qav . kav. kov. 1. ağac, ağac qabığı, yapraq kimi hərnəyin qurusuc əprinmişi. puka. püfə. - kav, kov kimi: çox yüngül. 1. göbələk çeşiti. ağacgöbələyi. bunu qurudaraq əldə edilən, tez tutuşub alışan, qolay yanas, süngərimsi öğə. 1. ilanın dəğişdiyi dəri. kavlaq. 1. yeraltı qoşralı, qucralı, ambarı. saltava. sərdaba. 1. girgə. koz. kovzuq. kozuq. gülüngə. külüngə. küvüngə. kövüngə. zerzəmi. 1. kop. gop. qopaq. qopuq. gürgəz. koramaz. kotamaz. qottaz. qotlaz. qotzal. xoduş. qoduş. qoduç. qururlu. qurralı. qurqum. gurgum. gürgüm. qırıtqan. qırışqan. qırışqın. qırışaq. qırıtaq. qırtaq. 1. kop. gop. qopa. qopaq. qovaq. qovuq. qopu. qurur. qurqu. gurgu. gürgü. qurraq. 1. kop. gop. süslü. silimli (səlqəli). üsbaşlı. üstbaşlı. geyim keçimli. düzgün geyim keçimli. qırnaq. qırnav. tibirli. təpirli. tibirən. təpirən. kirizli. girizli. kirizman. girizman. qurumlu. qurulqan. qurutqan. quruçqan. quruşqan. qurusqan. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qırdıraqlı. qırtıq. qıtıq. alımlı. çalımlı. güztağ. küstaq. qozalt. qozaltaq. qoztaq. qozalıt. qozmıt. qozalt. qosaltaq. qostaq. qosalıt. qosmıt. kəndinə poz verən. - nə kav dəliqanlıdır. 1. ilanın soyunmuş, dəğişmiş qabığı, köynəyi. kavlaq. kavalaq. 1. qov. ət palçığı. tuğla, kərpiç, saxsı qabçılqa əl verişli olan sarımtıraq qırmızı, yılmıq, yapışqan topraq. gil. git. 1. çiy. çiğ. qora. qoraq. qoruq. koraq. koruq. körpə. göyüt. göysüt. göysüq. göycək. gövcək. gövcə. göycə. gövərik. göğərik. göyərik. gövələk. göyələk. xam. göyəl. gövəl. gövlə. göy. qabal. qabla. kavla. kaval. olmamış. kal. çağala. 1. nərsəni çəkmək üçün əğri uclu arac. 1. quramba. qurumba. qurunba. quruntu. quruntu. oysanc. oysuk. oysak. oyusut. oyulut. sansıt. sansağ. sanızat. xiyalat. 1. küllə od qarışığı. 1. qab. qədəm. atdım. - beş kav sola, boş kav sağa. 1. kovuf. kavuf. kavqaz kovqaz. kavaz. kovaz. yeğni. köfül. kövül. yüngül. xəfif. kavazaq. kağazaq. 1. göbələk çeşiti. bu göbələyi qurudub, tez tutşan, alışan ''qov'' deyilən nəsnə düzəldirlər.

qav . kav. qırıq. köfük. kövük. boş. kofı. kovı. koz. kovuz. dinc. sərin. sərgək. sakit. - bu gün hava kav görünür.