cayac . (c<> q). qayac. qızac. qar, buz, nərsə üzərində qaymaq, süzmək üçün başmaq, isqi ayqıtı.
cayaqçı . cayqaçı (c<> q). qayaqçı. qayqaçı. qızaqçı. isqiçi. patinajçı.
cayqaq . cayğaq. gayğaq. sayğaq. sayağ. bayğaq. bayağ. (payğaq. payağ). cahil. (# ayğaq).
caymaq . qaçmaq. - sözündən caydı. - oyundan caydı.
cəhlənmək cihlənmək.ciklənmək. paxırlanamaq. (qara gilənar suda cihlənər). -sevgin könül tez ürəklənər.
cəmiyət . imrəm
cənqəl . cəngəl. çanğal < cəngiş. çandış. çanğış. çaldış. çalğış. (çındış). savaşçıl. qoğaşçıl. qağışçıl. qapşal. - cəngəl ər: ısız, ıysız, iysiz, kötü, savaşçıl, şərur, bəlaçıl kişi.
cərməmək . cəmrəmək. yəmrəmək. yumramaq. çevğərmək. çevirmək. əğgərmək. əğirmək. yığıb burmaq. birbirinə hörmək. - ipləri cərməyim bir yoğun arqan (hörgən) yapdı. - incə gön yarıqları ilə bir qamçı cərmədi.
Dostları ilə paylaş: |
