Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qeçər . geçər. yerikli, uyuq, atıq, başarda, icrada olan. qanuna uyqun. qanuni. qanunmənd. yayqın. yürkə. yürək. rayic.

qeçər . keçər.
- keçər ağac: qayıq.

qeçər . keçər. iplikli at çulu.

qeçərə . geçərə. geçrə. geçəvə. geçvə. iplik çiləsi taxılan iplik çığrığı.

qeçərliq . geçərlik. yeriklik. uyuqluq.

qeçəşmək . keçəşmək. gövdənin bir yerində oluşan uyuşma.

qeçətələn . keçədələn. keçəçürüdən. keçəçgeçirən. incə, sürəkli yağan yağmur.

qeçgəl . geçgəl. 1. yaşlı. 1. salşıq. yubanmış, gecə qalmış, yeməmiş nərsə.

qeçi . geçi. ilmək. kiltə. kitlə. çitlə.

qeçi . geçi. keçi. 1. geyçi. geyçik. iç geyisi. 1. aralıq qadını. 1. qız. 1. qarayaxa. el. əvam. xalq. 1. qırqır. qeyçi. qayçı. qırqır. 1. qısqaç. 1. söz anlamaz. kütəz. kotaz. qıtamaz. qıtmaz. qıtanaz. qıtnaz. korata. koramaz. körəməz. çoramaz. çörəməz. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. danqaz. danaz. donaz. donqaz. qonaz. könəz. çönəz. qovzad. qoğzad. korluq. inad. gür. gur. inadçı. 1. kiçi. qıttır. qıttıq. qırtıq. qır. qısılca. qırşda. qırşad. qırışda. qırışad. qımıcıq. qımıq. qındıq. qını. kiçik. köçək. köçük. kövçək. kövçük. qırtca. qıtca. kərdil. 1. ip. kəndir. kənəvir. 1. sicim. 1. iplik. 1. qatqı. nərsiyə qatılan bölüm. 1. kitir. kittir. kiçik, bərk, çındır çuğundur. 1. ağacların sürgünlərini yeyən böcək. - bağllarda keçi var, heç bağ sürəmir sürgün verəmir. - geçi aşığı: bir yanı az çuxur olan aşıq türü.
- geçi biçiyi: yaşılkən pişirilib yeyilən ot çeşiti.
- geçi əmcəyi: qara əncir türü.
- geçi kirazı (gilas). : gilasa oxşar, kiçik yemişli ağac türü.
- geçi söğüdü: bataqlıqlarda, sulu ormanlarda bulunan söğüd türü.
- geçi saqqalı: cıdalı, qarqılı, mızraqlı, çızqılı yapraqlı, göy, mor çiçəkli, otsu bir bitgi.

qeçibuynuzu . 1. ağacı dülgərlikdə, qabığı tabaxlıqda işlənən ağac. 1. bu ağacın dadlı olan yemişi. qarnub. 1. çox çabıya qarşın, az yarar verən iş.