Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qəbiq . gəbiq. 1. sərt. donuq topraq. 1. kirəcli, gilli topraq 1. sərt, iti, qaba yerişli.

qəbin . kəbin. qapın. evlənmə. nikah.

qəbiş . gəbiş. kiştik. kədi. pişik.

qəbiştay . gəbiştay qabıştay. qapıştay. qapıctay. qalıtay. qalıqtay. qalınğtay. fərşlik. fərş kimi.

qəbləq . gəblək. 1. dərini qaşındıraraq, qabarcılar oluşduran, buğda arpada oluşan bir böcək. 1. qıbalaq. güdə boğazlı küp.

qəbrə . gəbrə. 1. kəbrə. gəbərə. qayalıqlarda yetişib, dəvənin sevdiyi tikən türü. 1. çəprə. çərpə. çapra. çarpa. yuğunmaqda (can kisəsi). yumaqda işlədilən qaba bezdən toxunmuş kisə. 1. çəprə. çərpə. çapra. çarpa. malqaranı tımardan son, toz püsgüsün silməkdə işlənən qıldan hörülmüş kisə. 1. kəmrə. kümrə. kəbrə. kübrə. gübrə. güprə. gücrə. götrə. sıxıştırılmış, çürütdürülmüş qurutulmuş dışqı, pisgil pox, göybitgi töküntüsü. fizulat. 1. qıst. qırtmıq. qırtmaq. çözmək. qurmıq. yara qabığı.
- gəbrəlik: