Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qələçi . gələçi. gələç. söz. sav. qonuşma. qonuşağ. qonşağ. danışma. danışağ. danşağ. - gələçi bilən kişinin, ağ edər bir söz üzünü. - bu nə biçim qonuşaxdı.

qələçi . kələçi. sözləşmə.

qələçiləmək . gələçiləmək. 1. danışmaq. qonuşmaq.

qələçin . kələçin. ərəqçin.

qələçörək . kələçörək. kələmək. < kələ əkmək. yağsız çörək, əkmək.

qələf . kələf. qarla bürünmüş ağacların görnü.

qələfi tolaşmaq . kələf dolaşmaq: işi pozulmaq, koralmaq, korlanmaq.

qələfləmək . kələfləmək. yumaqlamaq.

qələq . gələk. gəldiyi yer. gəliş yolu.

qələq . kələk. 1. kalah. qabal. qabla. kavla. kaval. çiy. çiğ. qora. qoraq. qoruq. koraq. koruq. körpə. göyüt. göysüt. göysüq. göycək. gövcək. gövcə. göycə. gövərik. göğərik. göyərik. gövələk. göyələk. xam. göyəl. gövəl. gövlə. göy. kal. olmamış. çağala. 1. qalaq. tutlum. tuluğ. salağ. sal. 1. yer yer çılpaq, daz, boş yerləri olan. - kələk qarqıdalı. - kələk kəllə. 1. tüksüz. qılsız. - kələk baş. - kələk üz.