Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

çatal . (satal). 1. citəl. cütəl. cütül. qoşaq. birbirinə çatıq, yapışıq olan. - çatal qoz. - çatal barmaq: - çatal çatal otaq. 1. citəl. cütəl. cütül. qoşa. cüt. - çatal ad: '' çal - keçit'' kimi iki addan qurulqan. 1. iki qollu. iki başlı. - çatal ağac. - çatal sözdən gücün bir sanıza (qərara) çatmaq olur. - çatal yol başında qaldığ. 1. büzdüm. - çatal ağrısı. 1. do şaxə. 1. çəngək. kənət. məngənə. 1. çəngal. 1. qullab. 1. (qoyaş. durum). çatdadan. parçalayan. - çatal sazağ. 1. iki başdan işlənən, tutlan nərsə. - ər arvad soruları çatal sorqu kimi incələnir. 1. çətəl. həçəl. haçal. 1. cədəl. müşcirə.

çatana . satana. 1. (ona buna) sataşan, icəşən. 1. arabanın yüklüyü. barbəd. 1. nərsiyə artırılan bər bəzək. şar şaqqatar. 1. çatan. mark. əlamət. 1. nizami dərəcə. 1. rütbə. paqon. paqun. 1. yol yol. dərəm dərəm. dərim dərim. dal dal. qol qol. çubuğ çubuğ. cızığ cızığ. 1. şərit. 1. sarıs. ruban. 1. reyl. qatar yolu.

çatanağ . 1. haça. çarpılı iki dal arası. iki qaıçın arası, apışı, ağı. - quş çatanağda yuva edinmiş. 1. qoşaq. xoşaq. (> xuşə). bağa. boğum. dalda, səğədən oluşan dənə, yemiş küməsi (cüməsi). 1. birbirinə çatılmış, bağlanmış iki nərsə. 1. heybə. ortasından çiğindən asılan iki qollu, başlı, ağızlı torba. 1. çətinik. çətin. daltuq. dartuq. güc. pürüzlü.